- изоат
- I[اذاعه // اذاعت]а. паҳн кардан, шоеъ гардонидан, ошкор карданII[اضائه // اضائت]а. кит. равшан кардан, рӯшноӣ додан; нур, рӯшноӣIII[اضاعت]а. кит. зоеъ гардонидан, нобуд кардан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.